Παραγωγή κειμένου

Παρατηρώ παιδιά πως δεν κάνουμε σημαντικά βήματα στην παραγωγή αυθεντικών κειμένων.
Προσέχουμε να βάζουμε τόνους, να κάνουμε μικρές προτάσεις, να ξαναδιαβάζουμε αυτά που γράψαμε, να προσέχουμε την ορθογραφία και το συντακτικό.
Ένα κείμενο είναι σαν μια ταινία, έχει μια αρχή , στη μέση πρέπει να υπάρχει κάτι που προκαλεί το ενδιαφέρον και φυσικά πρέπει να υπάρχει και ένα τέλος .
Σας δείχνω ένα τέτοιο παράδειγμα

Είμαι ένα παιδί της Παλαιολιθικής εποχής
 

Γεια σας, με λένε Μιχλ και ζω στην παλαιολιθική  εποχή  στον οικισμό του  Κορν.

  Θα σας αφηγηθώ μια συνηθισμένη μέρα μου. Ξυπνάω με τις πρώτες αχτίνες του ήλιου. Ο πατέρα και η μητέρα μου έχουν ήδη σηκωθεί, κάθονται κοντά στην εστία και τρώνε το χυλό τους.  Τα αδέλφια μου κοιμούνται  δίπλα μου, είναι σκεπασμένα με δέρματα ζώων. Το σπίτι μας έχει ένα μόνο δωμάτιο, είναι χτισμένο με λάσπη και άχυρο , βρίσκεται στην άκρη του οικισμού , δίπλα στο τείχος.

   Σήμερα θα ακολουθήσω τον πατέρα μου στο κυνήγι. Θα κυνηγήσουμε αγριογούρουνα, έχουμε ακονίσει τα δόρατα, ελπίζω να μη μας μυριστούν οι λύκοι γιατί τότε θα  πρέπει να τα βάλουμε και μαζί τους. Ευτυχώς έχουμε τη φωτιά που τους φοβίζει και μας προστατεύει.

   Προχωράμε παράλληλα με το ποτάμι, το νερό κυλάει γαργαριστό. Μετά από λίγη ώρα  συναντάμε μια αγέλη αγριογούρουνα. Ήρθαν στο ποτάμι να πιούν νερό. Δεν χάνουμε καιρό, τα χτυπάμε με τα δόρατα, σκοτώσαμε τουλάχιστον οχτώ.

   Επιστρέφουμε στον οικισμό φορτωμένοι με τα ζώα. Θα τα γδάρουμε και θα ψήσουμε το κρέας τους. Με τα κόκαλα θα φτιάξουμε αγκίστρια για να ψαρεύουμε.

    Ο αρχηγός του οικισμού με διατάζει να φυλάξω στο τείχος. Για να περάσει η  ώρα ,παίρνω μαζί μου και  μια μεγάλη πέτρα. Θέλω να την ζωγραφίσω με σκηνές  από το σημερινό κυνήγι.

    Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι κάποιες περίεργες κινήσεις . Είναι οι Τραπζουντ, ήρθαν να μας κλέψουν τα αγριογούρουνα, φωνάζω μ’όλη τη δύναμη της φωνής μου , μαζεύονται όλοι οι άντρες του οικισμού. Οι Τραπζούντ , μόλις κατάλαβαν πως έγιναν αντιληπτοί , τρέχουν γρήγορα να εξαφανιστούν.

   Ο αρχηγός μου δίνει συγχαρητήρια , βλέπω τον πατέρα μου να με κοιτάει γεμάτος περηφάνια!

    Ήρθε το βράδυ, ώρα να ξεκουραστούμε και να κοιμηθούμε. Η μητέρα ετοιμάζει το φαγητό στην εστία, ποπό ! το αγριογούρουνο κοντεύει να μου σπάσει τη μύτη.!

   Σας χαιρετώ μαθητές του Γ1 και σας συμβουλεύω να ακούτε τις συμβουλές του δασκάλου σας για να κάνετε ενδιαφέροντα κείμενα.

  

http://blogs.sch.gr/anianiouris/files/2008/10/glwssa-sumvoules-paragwgis-graptou-logou.pdf

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Από τις πιο αγαπημένες ιστορίες που έχεις ακούσει ή διαβάσει είναι τα παραμύ-

θια. Οι γονείς σου, οι παππούδες σου ή κάποιος μεγαλύτερος πολλές φορές σου

έχουν διηγηθεί ή κι εσύ έχεις διαβάσει ένα παραμύθι. Το παραμύθι είναι μια φανταστική ιστορία στην οποία:

    § Υπάρχει ένας τίτλος (π.χ. «Η Χιονάτη κι οι εφτά νάνοι». «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα»)

    § Αναφέρεται το πότε έγινε η ιστορία (π.χ. Μια φορά κι έναν καιρό...).

    § Αναφέρεται ο τόπος που έγινε (π.χ. σε μια μακρινή χώρα..., σε ένα μαγικό δάσος...).

    § Αναφέρονται τα πρόσωπα που παίρνουν μέρος (π.χ. Η Χιονάτη-ο πατέρας της-

οι εφτά νάνοι-η κακιά μάγισσα-το πριγκιπόπουλο/η μάγισσα Φρικαντέλα-τα παιδιά

που έλεγαν τα κάλαντα).

    § Παρουσιάζονται τα γεγονότα με τη σειρά, δηλ. τι έγινε πρώτα, τι έγινε μετά και τι έγινε στο τέλος.

    § Το τέλος είναι συνήθως ευχάριστο και μας γεμίζει ελπίδα. Έτσι, πολλές φορές, χρησιμοποιείται η φράση: «Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».