Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

http://www.youtube.com/watch?v=sczC5o24YlQ

Η διδασκαλία του Ιησού, είναι διατυπωμένη στη γλώσσα, το μορφωτικό επίπεδο και την προσληπτική ικανότητα των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Ο Ιησούς δεν απευθύνθηκε ως Διδάσκαλος σ' έναν κόσμο λογίων και μορφωμένων ανθρώπων, άλλα επικοινώνησε με το λαό της εποχής εκείνης, που ουσιαστικά δεν διέθετε σχεδόν καμιά μόρφωση και πνευματική καλλιέργεια. Γι’ αυτό απέφευγε συστηματικά τις ιδεολογικές και συνθετικές ομιλίες, καθώς και λόγους με προτάσεις και εκφράσεις θεωρητικού περιεχομένου. Ήταν μάλλον πρακτικός και πολύ αναλυτικός και διαμόρφωνε το λόγο του με παραδείγματα παρμένα από την καθημερινή ζωή κάνοντας χρήση των «Παραβολών»

ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί κάποιοι γράφουν στους τοίχους του σχολείου μας . Αυτή τη φορά όμως ξεπέρασαν κάθε όριο. Βρισιές χωρίς λόγο και αιτία . Άραγε θα έγραφαν τους τοίχους του δικού τους σπιτιού ; Το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μας, πρέπει να το κρατάμε καθαρό . Δεν είναι μόνο πως οι τοίχοι είναι όλοι γραμμένοι, κάθε μέρα βρίσκουμε και σκουπίδια.
Στην Ευρώπη, αυτά δε συμβαίνουν  σε κανένα σχολείο. Γιατί δηλαδή στην Ελλάδα υπάρχει τέτοια κατάσταση; Γιατί η κοινωνία μας δεν απομονώνει αυτά τα άτομα, αλλά αντίθετα συνέχεια προσπαθεί να τα δικαιολογήσει;

Βανδαλισμός είναι η συστηματική μερική η ολική καταστροφή έργων τέχνης και πολιτισμού.
Ο όρος προήλθε από το Γερμανικό φύλο των Βανδάλων, οι οποίοι συνήθιζαν κατά τις εκστρατείες τους να καταστρέφουν έργα τέχνης από τους τόπους των κατακτήσεών τους. Κατέστρεφαν κυρίως αγάλματα, αφαιρώντας συνήθως τις μύτες και τα αυτιά των προσώπων κι αυτό με αφορμή μια προκατάληψη που έλεγε πως τα αγάλματα διαθέτουν ψυχή κι έτσι καταστρέφοντάς τα αφαιρούσαν τη δυνατότητα να εισέρχεται και να εξέρχεται η ψυχή μέσα στο άγαλμα. Στη συνέχεια προχώρησαν και σε καταστροφές άλλων μορφών τέχνης.
Στις μέρες μας ο όρος βανδαλισμός έχει λάβει μια ευρύτερη διάσταση μη περιοριζόμενος στην καταστροφή έργων τέχνης, αλλά στην καταστροφή γενικότερα ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας.



1η ΜΑΙΟΥ

http://www.youtube.com/watch?v=IOTEBPZv38s

http://www.youtube.com/watch?v=okz3WFRqCgo

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα αργίας (η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, για το εργατικό κίνημα είναι απεργία) για πολλές χώρες του κόσμου. Τις περισσότερες φορές η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών (Εργατική Πρωτομαγιά), την ημέρα δηλαδή που τιμώνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος. Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.
 Η Πρωτομαγιά, ως εργατική γιορτή, καθιερώθηκε στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Νίκος Ξυλούρης

 Γεια και χαρά σου Βενετιά
http://www.youtube.com/watch?v=dlFBUuvaB4w

Ήτανε μια φορά
http://www.youtube.com/watch?v=uX5HMCL5hC8

ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος «παραδίδωμι» που σημαίνει δίνω στα χέρια κάποιου, εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι δηλαδή η παράδοση μια διαδικασία, μια μεταβίβαση – συνήθως προφορική – με την οποία μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη ήθη, έθιμα, γνώσεις ή δοξασίες και έτσι διαιωνίζονται. Οι πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος, που έδωσαν το ιδιαίτερο χρώμα, που διαμόρφωσαν τα διακριτικά στοιχεία του ελληνικού λαού αποτελούν την ελληνική παράδοση. Οι αξίες αυτές εξακολουθούν και σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας χώρο και να προσθέτουν στο παρόν στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες.
Η παράδοση δεν είναι μονοσήμαντη. Έχει πολλούς κλάδους: γλωσσική παράδοση, πνευματική ( ήθη, έθιμα, δημοτικό τραγούδι, παροιμίες, μυθοπλασία κ.τ.λ. ), οικιστική παράδοση ( χωριά και μεμονωμένα κτίσματα ), λαϊκή οικοτεχνία, ενδυματολογία, χοροί, γιορτές, πανηγύρια κ.τ.λ. Το πλάτος της καλύπτει τόσες πτυχές όσες και η ζωή, από τη χαρά ως το θάνατο. Έτσι διασώζει το ύφος με το οποίο ένας λαός ζει την καθημερινότητά του.
Όμως παράδοση δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, ούτε αποσυνδέεται από την πρόοδο, αλλά εξελίσσεται, βιώνοντας τις τρεις διαστάσεις του χρόνου ( παρελθόν – παρόν – μέλλον ) και συνδέεται με την έννοια της συνέχειας των στοιχείων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα να επιζήσουν. Γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ποτέ στατική, δεν είναι στάσιμη. Με την παράδοση κρατούμε αυτό που έχουμε και προσθέτουμε αυτό που δημιουργούμε.
Η ελληνική παράδοση είναι τα λαϊκά δημιουργήματα που τα ονομάζουμε λαϊκό πολιτισμό, όπως τα ήθη και έθιμα, δημοτικά τραγούδια, παραμύθια, παραδόσεις, διάφορα κτίσματα, η γλώσσα, το ντύσιμο, οι θρησκευτικές παραδόσεις, αλλά κι ό,τι επιβίωσε από παλιότερες εποχές και συνθέτει το νεοελληνικό ήθος και ύφος ζωής, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και τον κόσμο ο νεοέλληνας, όπως η περηφάνεια, η αγωνιστικότητα, η αγάπη για την ελευθερία κ.τ.λ.
Η παράδοση είναι η αλυσίδα που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους. Με την παράδοση χάσμα δεν υπάρχει. Η γενιά μας συνδέεται με τις προηγούμενες αλλά και με εκείνες που θα ρθουν. Συνάμα αποτελεί και προϋπόθεση για την ύπαρξη του πολιτισμού. Γιατί ποτέ ο πολιτισμός μιας γενιάς δε δημιουργείται από το μηδέν. Ριζώνεται στο πολιτισμό των γενιών που πέρασαν. Ένας λαός που έχει ξεχάσει την παράδοση είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χάσει το μνημονικό του, που έχει πάθει αμνησία. Ιδιαίτερα σήμερα, που ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει μια οικουμενικότητα που καταργεί όλες τις διαδικασίες επιλογής, επιβάλλεται η ένταξη στον οικουμενικό πολιτισμό να συνδυάζεται με τη στερεότητα που εξασφαλίζει η παράδοση, ώστε οι κίνδυνοι της εξαφάνισης στο ευρύτερο σύνολο παραμερίζονται. Μας χρειάζεται , λοιπόν, η παραδοσιακή γνώση, για να κρατήσουμε την ιστορική μας φυσιογνωμία.
Όμως τήρηση της παράδοσης σε όλες τις γραμμές της σημαίνει αποστέωση και οδηγεί στη συντήρηση εξωτερικών τύπων, ενώ πρέπει να παίρνουμε το ζωντανό πνεύμα από την παράδοση και όχι τους κενούς τύπους. Γι’ αυτό για κάθε έθνος δύναμη και συστατικό του στοιχείο είναι και η παράδοση και η δημιουργία. Όταν μεταξύ παράδοσης και δημιουργίας, συντηρητικότητας και προοδευτικότητας βρεθεί ισορροπία, τότε το έθνος ζει με σταθερότητα, γιατί τότε το παρελθόν επιδρά  δημιουργικά στο παρόν. Και η ισορροπία επιτυγχάνεται, όχι με αντιγραφή των παλιών τρόπων, αλλά με δραστηριοποίηση των στοιχείων εκείνων που βοηθούν στην αντιμετώπιση των νέων μορφών της ζωής. Ο νεοέλληνας έχει χρέος να αποκαταστήσει την επαφή του με τις πηγές της νεοελληνικής πνευματικότητας και τις ηθικές αξίες της νέας ελληνικής ζωής. Έτσι θα έχουμε τα δικά μας θεμέλια, τις δικές μας ρίζες, για να μη μιμούμαστε ανόητα, αλλά από την ξένη εμπειρία να μπορούμε να παίρνουμε αυτό που μας ταιριάζει και αυτό που μπορούμε να αφομοιώνουμε γόνιμα.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

http://www.youtube.com/watch?v=F6Y6N3VfXM8

http://www.youtube.com/watch?v=GGCP3P5hl7A

Αι γενεαί πάσαι,
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου
ο Αριμαθαίας
εν τάφω σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον
μύρα σοι, Χριστέ μου,
κομίζουσαι προφρόνως.
Ους έθρεψε το μάννα,
εκίνησαν την πτέρναν
κατά του ευεργέτου.
Ω της παραφροσύνης
και της χριστοκτονίας
της των προφητοκτόνων!
Ως άφρων υπηρέτης
προδέδωκεν ο μύστης
την άβυσσον σοφίας.
Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;
Πεπλάνηται ο πλάνος,
ο πλανηθείς λυτρούται
σοφία ση, Θεέ μου.
Φρίττουσιν οι νόες
την ξένην και φρικτήν σου
ταφήν του πάντων κτίστου.      
Έρραναν τον τάφον
οι μυροφόροι μύρα
λίαν πρωί ελθούσαι.
Ειρήνην Εκκλησία,
λαώ σου σωτηρίαν
δώρησαι ση εγέρσει.
Αι γενεαί νυν πάσαι,
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

http://www.scribd.com/doc/28167564/%CE%A4%CE%91-%CE%A0%CE%91%CE%98%CE%97-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A5-Ta-Pathi-Tou-Xristou

Άγια Πάθη ονομάζονται κυρίως τα, κατά τα Ιερά Ευαγγέλια των Χριστιανών, πάθη που υπέστη ο Ιησούς Χριστός για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους τις τελευταίες ημέρες της ενανθρώπισής Του μέχρι του θανάτου Του.
Η ανάμνηση των Παθών αυτών, που λέγονται στην εκκλησιαστική γλώσσα και "Πάθη του Σωτήρος" ή "Σεπτά" ή "Άχραντα Πάθη" γίνεται κατ΄ έτος με την τέλεση ειδικών ακολουθιών και τελετών διάρκειας μιας εβδομάδας που καθιερώθηκε να λέγεται Μεγάλη Εβδομάδα.
Η Μεγάλη Εβδομάδα της οποίας κάθε ημέρα λαμβάνει προ του ονόματος το πρόθεμα Μεγάλη, αρχίζει από την Μεγάλη Δευτέρα, που κατά τον υμνογράφο "λαμπροφορεί των παθών του Κυρίου τας απαρχάς" και λήγει το μεσονύκτιο του Μεγάλου Σαββάτου όπου και αρχίζει η ακολουθία της Αναστάσεως ή κοινώς λεγόμενης "Λαμπρής" επειδή η Κυριακή που ξημερώνει λέγεται "Κυριακή της Ανάστασης" ή "Κυριακή της Λαμπρής" ή και απλά "Λαμπρή" ή "Πάσχα".
Η κατ΄ εξοχήν όμως ημέρα των Αγίων Παθών είναι η Μεγάλη Παρασκευή όπου και κορυφώνεται το "Θείο δράμα" του Ιησού Χριστού.

Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση

Η Γ' Τάξη συμμετέχει στην εκστρατεία της Action Aid
Μία εκστρατεία από μαθητές όλου του κόσμου για τα παιδιά όλου του κόσμου!

«Εκατομμύρια γονείς, δάσκαλοι και παιδιά ανά τον κόσμο απευθύνουν έκκληση στις κυβερνήσεις των χωρών τους, ώστε να παρέχουν δωρεάν και ποιοτική βασική εκπαίδευση σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Αυτοί, είναι υποστηρικτές της Παγκόσμιας Εκστρατείας για την Εκπαίδευση. Εμείς προσθέτουμε τη φωνή μας στη δική τους έκκληση. Με το να συμμετέχετε μπορείτε να γίνετε η πρώτη γενιά που θα δει κάθε παιδί του κόσμου να απολαμβάνει το δικαίωμα στην εκπαίδευση».

Nelson Madela and Graca Macel, Απρίλιος 2002  

Η Εκπαίδευση αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και βασικό όπλο στη μάχη κατά της φτώχειας. Για 61 εκατομμύρια παιδιά και 750 εκατομμύρια ενήλικες, αυτό το δικαίωμα παραβιάζεται καθημερινά.
Η Παγκόσμια Εκστρατεία για την Εκπαίδευση (Global Campaign for Education) προωθεί την Εκπαίδευση για Όλους ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και κινητοποιεί την κοινή γνώμη με σκοπό να ασκήσει πίεση στις κυβερνήσεις και τη διεθνή κοινότητα. Οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν την υποχρέωση να  παρέχουν δωρεάν δημόσια υποχρεωτική βασική εκπαίδευση σε όλους τους ανθρώπους κυρίως στα παιδιά, τις γυναίκες και σε όλα τα μέλη της κοινωνίας που κινδυνεύουν από αποκλεισμό.
Η καθολική και ποιοτική εκπαίδευση είναι εφικτή. Το κόστος, όμως, μιας ενδεχόμενης αποτυχίας είναι πολύ μεγάλο. 

Η συμμαχία Παγκόσμια Εκστρατεία για την Εκπαίδευση ιδρύθηκε το 1999 και η ActionAid είναι ιδρυτικό μέλος της. Βασικό εργαλείο της εκστρατείας είναι η Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση. Σε αυτήν συμμετέχουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Δίκτυα της Κοινωνίας των Πολιτών, εκπαιδευτικοί και μαθητές από περίπου 120 χώρες του κόσμου. Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές είναι οι μαθητές οι οποίοι κάθε χρόνο καλούνται να δράσουν διεκδικώντας το δικαίωμα των συνομηλίκων τους να πάνε σχολείο.
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Δράσης μαθητές από πλούσιες και φτωχές χώρες ενώνουν τις φωνές τους και μέσα από παραπλήσιες εκδηλώσεις, υπενθυμίζουν στους ηγέτες της χώρας τους τις δεσμεύσεις τους σχετικά με την εκπαίδευση και την ανάγκη ουσιαστικής κατοχύρωσης του δικαιώματος πρόσβασης κάθε παιδιού σε αυτήν.
 

Η Ανάσταση του Χριστού

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ

 Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ
http://www.youtube.com/watch?v=tzu4VxV10c4

Ροβινσώνας Κρούσος

http://www.youtube.com/watch?v=CFK28m8zZSE

ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ

ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ
http://www.youtube.com/watch?v=shCZOvymEi8


Ο Μάρκο Πόλο (περ. 1254 - 8 Ιανουαρίου 1324) ήταν Βενετός έμπορος και εξερευνητής, τα ταξίδια του οποίου καταγράφηκαν στο βιβλίο Τα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο, όπου περιγράφονται από τον ίδιο όλα όσα είδε και έζησε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Κεντρική Ασία και την Κίνα. Έμαθε για το εμπόριο κατά τη διάρκεια των ετών που ο πατέρας του, Νίκολο, και ο θείος του, Μαφέο, ταξίδευαν στην Ασία όπου και συνάντησαν τον Κουμπλάι Χαν. Το 1269 επέστρεψαν στη Βενετία και είδαν για πρώτη φορά τον Μάρκο. Οι τρεις τους ξεκίνησαν για ένα επικό ταξίδι στην Ασία και επέστρεψαν μετά από 24 χρόνια οπότε και βρήκαν τη Βενετία να βρίσκεται σε πόλεμο με τη Γένοβα. Ο Μάρκο Πόλο φυλακίστηκε και υπαγόρευσε τις ιστορίες του στον συγκρατούμενό του. Αφέθηκε ελεύθερος το 1299 και έγινε ένας πλούσιος έμπορος, παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά. Πέθανε το 1324 και θάφτηκε στο Σαν Λορέντζο.

Το πρωτοποριακό ταξίδι του ενέπνευσε τον Χριστόφορο Κολόμβο και άλλους. Το όνομα του Μάρκο Πόλο δόθηκε, μεταξύ άλλων, στο αεροδρόμιο της Βενετίας και σ' ένα είδος προβάτου ενώ οι περιπέτειές του ενέπνευσαν βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες. Επηρέασε επίσης την ευρωπαϊκή χαρτογραφία, οδηγώντας στη δημιουργία του Παγκόσμιου χάρτη του Φρα Μάουρο.




Χριστόφορος Κολόμβος

Ο Χριστόφορος Κολόμβος (ισπανικά: Cristóbal Colón, Κριστόμπαλ Κολόν), (145120 Μαΐου 1506) ήταν ένας θαλασσοπόρος χαρτογράφος, ναύαρχος και αντιβασιλιάς, διάσημος επειδή πραγματοποίησε την ξακουστή ανακάλυψη της Αμερικής το 1492. Θεωρώντας η ιστορία ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός της άφιξής του στην Αμερική το 1492, αποκαλεί την ιστορική περίοδο πριν την άφιξή του προ Κολόμβου ή προκολομβιανή περίοδο. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ενδείξεις προκολομβιανής επαφής της Αμερικής με άλλες ηπείρους και είναι θέμα συζήτησης αν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι «ανακαλύπτει» μια ήπειρο η οποία κατοικείται ήδη από γηγενείς ή μη λαούς, ο Κολόμβος συχνά πιστώνεται με την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς το ταξίδι του σημείωσε την έναρξη ενός βίαιου αποικισμού της Νέας Γης, όπως αποκαλούνταν εναλλακτικά η αμερικανική ήπειρος. Αξιοσημείωτο είναι επίσης και το ότι ο ίδιος ποτέ δεν έφτασε στην ενδοχώρα της ηπείρου, αλλά σε νησιά διάσπαρτα κοντά σε αυτή.
Πραγματοποίησε τέσσερα ταξίδια σε αμερικάνικα εδάφη. Η πρώτη του εκστρατεία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου του 1492, από το λιμάνι «Πάλος ντε λα Φροντέρα» φθάνοντας στο «Γουαναχάνι» Guanahani (στις σημερινές Μπαχάμες) στις 12 Οκτωβρίου 1492.
Το κράτος Κολομβία στη Ν. Αμερική και ο αστεροειδής 327 Κολομβία (327 Columbia), που ανακαλύφθηκε το 1892, πήραν το όνομά τους από τον διάσημο αυτό θαλασσοπόρο.




Πυθέας ο Μασσαλιώτης
O Πυθέας ο Μασσαλιώτης (Πυθεύς, περ. 380 – περ. 310 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας έμπορος, εξερευνητής και γεωγράφος από τη Μασσαλία της σημερινής Γαλλίας. Είναι γνωστός για το ταξίδι που πραγματοποίησε στις θάλασσες της βόρειας Ευρώπης.

Το ταξίδι του Πυθέα

Ο Πυθέας περιέγραψε το ταξίδι του στα βιβλία του Περί Ωκεανού και Γης περίοδος, από τα οποία σώζονται μόνο αποσπάσματα, σε αναφορές άλλων συγγραφέων. Ανάμεσα σε αυτούς, ο Στράβων και ο Πολύβιος αμφιβάλουν για το αν ο Πυθέας έκανε πραγματικά το ταξίδι που περιγράφει.
Ο τρόπος που ξεκίνησε το ταξίδι του ο Πυθέας δεν είναι επακριβώς γνωστός. Μπορεί να πέρασε από το Στενό του Γιβραλτάρ, αλλά είναι επίσης πιθανό να ταξίδεψε αρχικά δια ξηράς μέσω της Γαλλίας. Στη συνέχεια βρέθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, για την περίμετρο της οποίας υπολόγισε τιμή που διαφέρει κατά 2,5% από την πραγματική. Εκεί επισκέφτηκε την Κορνουάλη, σημαντικό τόπο εξόρυξης κασσίτερου. Μετά από θαλάσσιο ταξίδι έξι ημερών προς το βορρά έφτασε σε έναν τόπο που ονομάζει Θούλη. Για τη Θούλη ο Πυθέας αναφέρει ότι ήταν μία γεωργική χώρα, όπου η μεγαλύτερη ημέρα διαρκεί 20 (ισημερινές) ώρες. Αυτό παραπέμπει σε γεωγραφικό πλάτος 64 μοιρών. Οι εκεί κάτοικοι τρέφονταν με φρούτα και παρασκεύαζαν ένα ποτό από σιτάρι και μέλι.
Σχετικά με το ποια ήταν η Θούλη που επισκέφτηκε ο Πυθέας έχουν γίνει διάφορες υποθέσεις. Εικάζεται ότι πρόκειται για την Ισλανδία, τις ακτές της Νορβηγίας, τις Νήσους Φερόες ή τις Νήσους Σέτλαντ.
Βόρεια τη Θούλης, σε απόσταση μίας μέρας ναυτικού ταξιδιού, ξεκινούσε μία περιοχή όπου η θάλασσα αναμιγνυόταν με τον πάγο, τη στεριά και τον αέρα. Υπάρχουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες ο τόπος που περιγράφει ο Πυθέας είναι οι περιοχές του Αρκτικού κύκλου κοντά στην Ισλανδία ή τη Νορβηγία, όπου το θαλασσινό νερό αρχίζει να πήζει και υπάρχει πυκνή ομίχλη. Ο συνδυασμός αυτός (νερό-πάγοι-ομίχλη) του έδωσε την εντύπωση της ανάμιξης των στοιχείων της φύσης.
Στη συνέχεια ο Πυθέας ταξίδεψε στη Βόρεια Θάλασσα και πιθανώς και στη Βαλτική.




Φερδινάνδος Μαγγελάνος

Ηγήθηκε της αποστολής εκείνης, που πέτυχε τον πρώτο περίπλου της Γης. Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ταξίδι του προς τα Δυτικά, καθώς σκοτώθηκε από ιθαγενείς στρατιώτες του φύλαρχου Λάπου Λάπου στη μάχη του Μακτάν στο Μακτάν των Φιλιππίνων. Παρόλα αυτά, έγινε ένας από τους πρώτους ανθρώπους που διέσχισε όλους τους μεσημβρινούς της Γης. Έγινε επίσης ο πρώτος που ηγήθηκε μιας ευρωπαϊκής αποστολής προς τα δυτικά της Ευρώπης και την Ασία, και που διέσχισε τον Ειρηνικό Ωκεανό.