Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

http://www.youtube.com/watch?v=SKVcQnyEIT8&feature=player_embedded#!

Το παραπάνω video, που αφορά μια βιβλιοθήκη όπου τα βιβλία ζωντανεύουν το βράδυ, ανεβαίνει καθώς στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.


Ιστοσελίδα που μπορείς ν' ακούσεις ένα βιβλίο

Πολύ καλή ιστοσελίδα για το παιδικό βιβλίο
http://www.mikrosanagnostis.gr/



Πρωταπριλιά

Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση. Το έθιμο έλκει την καταγωγή του από τη Δύση και ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια, αλλά οι ψεύτικες ιστορίες τους για μεγάλα ψάρια έδιναν κι έπαιρναν.
Τον Μεσαίωνα, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου, λόγω του Πάσχα. Το 1560 ή 1564 ο βασιλιάς Κάρολος Θ' μετέθεσε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου για να συμβαδίζει η χώρα του ημερολογιακά με τις άλλες χώρες. Η αλλαγή αυτή δημιούργησε προβλήματα στον λαό, καθώς ό,τι έχει σχέση με την οργάνωση του χρόνου δημιουργεί συναισθηματικές φορτίσεις και αντιδράσεις. Όσοι, λοιπόν, από τους υπηκόους του βασιλιά αποδέχτηκαν την ημερολογιακή αλλαγή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά (1η Απριλίου), λέγοντάς τους περιπαικτικά ψέματα ή κάνοντάς τους ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα.

Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λένε ψέματα δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις. Και το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.

Πρωταπριλιάτικες φάρσες που άφησαν εποχή:

  • Το 1957, ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι παρουσίασε οπτικοποιημένο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτική συγκομιδή σπαγγέτι στην Ιταλία και γίνεται πιστευτός!

  • Το 1993, αρθρο στη βρετανική εφημερίδα Independent ανέφερε την ανακάλυψη του χωριού του Aστερίξ από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα, ενώ δεν υπήρχε ίχνος ρωμαϊκής εισβολής!

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στις μέρες μας η διαφήμιση παρουσιάζεται παντού: στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο, στους τοίχους(αφίσες)
Η διαφήμιση πληροφορεί και ενημερώνει για τα προϊόντα που υπάρχουν στην αγορά. Βέβαια το κάνει τις περισσότερες φορές ελκυστικά για να πείσει τον καταναλωτή να τα αγοράσει. Άραγε λέει την αλήθεια; Ή μήπως προβάλλει μόνο τα πλεονεκτήματα ενός προϊόντος και δεν αναφέρεται καθόλου στα τυχόν μειονεκτήματα;

Ο σωστός αγοραστής θα πρέπει να καταλάβει τα "κόλπα" της κάθε διαφήμισης.
Η διαφήμιση συνήθως αποτελείται:
  • από μια εικόνα(αν είναι έντυπη η διαφήμιση)
  • από το όνομα του προϊόντος
  • από το όνομα της κατασκευαστικής εταιρείας(φίρμα ή μάρκα)
  • από ένα "σλόγκαν" δηλαδή μια λιγόλογη φράση που την καταλαβαίνουμε αμέσως, έξυπνη, διασκεδαστική ή εντυπωσιακή, εύκολη για να την απομνημονεύσουμε και να την επαναλάβουμε.
  • από ένα κείμενο που σχολιάζει ή περιγράφει το προϊόν(περιγραφικό κείμενο)
  • από ένα σύντομο σκετς παιγμένο από ηθοποιούς ή τραγουδιστές ή απλούς ανθρώπους που συνήθως είναι όμορφοι, πετυχημένοι και ευτυχισμένοι.

    Έτσι όπως καταλαβαίνουμε κάθε διαφήμιση έχει και θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία.
    Στα θετικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε :
    • Ενημερώνει, γνωστοποιεί, πληροφορεί τους καταναλωτές για τα προσφερόμενα προϊόντα.
    • Προκαλεί άμιλλα και συναγωνισμό ανάμεσα στις βιομηχανίες και στους παραγωγούς προϊόντων, με συνέπεια να βελτιώνεται η ποιότητα τους.

      • Δημιουργεί νέα επαγγέλματα (μακετίστες, σχεδιαστές, διαφημιστές, διαφημιστικά γραφεία, αφισοκολλητές).
      • Καταπολεμά την ανεργία, γιατί απασχολεί πολλούς ανθρώπους.
      • Η άμιλλα και ο συναγωνισμός μειώνει τις τιμές των προϊόντων, γιατί έχουν μεγαλύτερη ζήτηση .
      • Αναπτύσσεται το εμπόριο.
      • Τονώνεται η εθνική οικονομία, γιατί αυξάνεται η παραγωγικότητα.
      • Αυξάνονται οι πωλήσεις.
      • Βοηθά το καταναλωτικό κοινό στην εκλογή των προϊόντων
      • Οι κρατικές διαφημίσεις αποτρέπουν από βλαβερές για την υγεία συνήθειες (τσιγάρο, ναρκωτικά), ενημερώνουν για κινδύνους (AIDS, κλπ.) και προτείνουν μέτρα πρόληψης. 
         Και βέβαια στα αρνητικά:

        • Περιορίζει την ελευθερία της βούλησης και της σκέψης,  γιατί δέχεται τις συνεχείς πιέσεις της διαφήμισης. Έτσι ο άνθρωπος χάνει την πρωτοβουλία του, γίνεται εξωκατευθυνόμενος, γιατί άλλοι αποφασίζουν γιʹ αυτόν. Η διαφήμιση αλλοτριώνει τον άνθρωπο.
        • Ο άνθρωπος ωθείται στην υπερκατανάλωση, γιατί επηρεάζεται από τη γνωστοποίηση νέων προϊόντων και καταναλώνει περισσότερα από τις ανάγκες του τις πραγματικές.
        • Εξαπατά τον καταναλωτή η συνεχής διαφήμιση, για την ποιότητα του διαφημιζόμενου προϊόντος. 

          • Δημιουργεί στον άνθρωπο επιθυμίες, από τις οποίες ένα μεγάλο μέρος είναι άσχετες με τις πραγματικές του ανάγκες.
          • Η διαφήμιση αυξάνοντας τις επιθυμίες προκαλεί άγχος, ένταση προσπαθειών για πραγμάτωση τους, η οποία όταν δεν πραγματοποιηθεί, οδηγεί τον άνθρωπο στη βία, τα ναρκωτικά, το έγκλημα ή στη διαταραχή της ψυχικής ισορροπίας.
          • Διογκώνει τις ατομικές ανάγκες με την προβολή πολλών υλικών αγαθών σε βάρος των κοινωνικών αναγκών (σχολείων, νοσοκομείων, βιβλιοθηκών, κέντρων νεότητας, αθλητικών χώρων κλπ.).
          • Αναπτύσσει την υλιστική τάση και αντίληψη, με συνέπεια ο άνθρωπος να στρέφεται στη διαρκή συσσώρευση υλικών αγαθών. 

            • Η διαφήμιση έχει μεγάλο οικονομικό κόστος, το οποίο πληρώνει τελικά ο καταναλωτής με την αύξηση των τιμών των προϊόντων.
            • Προβάλλει και επιβάλλει νέα πρότυπα ζωής και νέες αξίες.
            • Η ζωή τυποποιείται σύμφωνα με τα προβαλλόμενα πρότυπα.
            • Η συνεχής «πλύση εγκεφάλου», που υφίσταται το άτομο από τα διαφημιστικά μηνύματα , το συνηθίζει να δέχεται αδιαμαρτύρητα ότι του "πλασάρουν" με αποτέλεσμα να γίνει ένα άβουλο όν
            • Η διαφήμιση ωραιοποιεί τη ζωή , γιατί καλύπτει τις άσχημες πλευρές της και τις δυσκολίες της και τονίζει τις καλές. Διαστρεβλώνει την αλήθεια και παρουσιάζει στον άνθρωπο έναν εξωπραγματικό, πλαστό και φανταστικό κόσμο. Έτσι στο νέο δημιουργεί ψεύτικες εντυπώσεις για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις με τις τεχνητές υπερβολές της.
            • Πνευματική καταπίεση, γιατί ναρκώνεται η σκέψη. Ο άνθρωπος χάνει την ελευθερία της βούλησης , μετατρέπεται σε παθητικό δέκτη , με συνέπεια να αδρανοποιείται πολιτικά και κοινωνικά.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Η ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

ΤΑΝΓΚΡΑΜ

Με  τη παρακάτω εφαρμογή μπορούμε να παίξουμε το παιγνίδι αυτό. Διαβάστε  τις οδηγίες και προσπαθήστε να φτιάξετε τις φιγούρες που παραθέτουμε.


http://users.sch.gr/thafounar/classA/Tangram/tangram.htm

Το τάνγκραμ είναι ένα παλιό κινέζικο παιχνίδι που ξεκίνησε πριν το 18ο αιώνα.
        Αποτελείται από εφτά ξύλινα κομμάτια, που ονομάζονται τανς: δύο μεγάλα ίσα ορθογώνια τρίγωνα, δύο μικρά ίσα ορθογώνια τρίγωνα, ένα ενδιάμεσου μεγέθους ορθογώνιο τρίγωνο, ένα τετράγωνο κι ένα πλάγιο παραλληλόγραμμο. Όλα μαζί κατάλληλα τοποθετημένα φτιάχνουν ένα μεγάλο τετράγωνο.      
        Σκοπός του παιχνιδιού είναι η τοποθέτηση των κομματιών για τη δημιουργία γεωμετρικών σχημάτων, ζώων, ανθρώπινων μορφών, σπιτιών, πλοίων, γραμμάτων κτλ. Ο παίκτης πρέπει να χρησιμοποιήσει και τα 7 κομμάτια του παζλ και η αντιγραφή των σκιαγραφημάτων που δίνονται πρέπει να είναι ακριβής.


Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ομώνυμες λέξεις

Ομώνυμες λέγονται οι λέξεις που έχουν την ίδια ακριβώς
προφορά, έχουν όμως εντελώς διαφορετική σημασία και ορθογραφία.
π.χ.
κλείνω(την πόρτα) – κλίνω (ένα ρήμα)
Το κλίμα( της Ελλάδας) – το κλήμα( της αυλής μας)
Ο τοίχος (του σπιτιού) – το τείχος ( της πόλης )
Η λύρα ( το μουσικό όργανο) – η λίρα ( το νόμισμα)
Σήκω( πρόσταγμα)—σύκο ( ο καρπός της συκιάς)
κουτί( το κιβώτιο) – κουτή( η ανόητη)
χίλια( αριθμητικό)—χείλια ( του προσώπου)
ήτα( το γράμμα)—ήττα( το αντίθετο της νίκης)
Τα λίπη ( το πάχος) – η λύπη ( η στεναχώρια)
Η νίκη—το νοίκι ( το ενοίκιο ενός σπιτιού)
όμως( σύνδεσμος) – ώμος(η ωμοπλάτη)
Η πάλη ( το αγώνισμα) – πάλι ( επίρρημα)
ποιο( ερωτηματική αντωνυμία)—πιο( ποσοτικό επίρρημα)
Η σκηνή ( του θεάτρου) – το σκοινί( το σχοινί)
Η τύχη – τα τείχη ( του κάστρου)
Το φιλί – η φυλή( η ράτσα)
Το φυτόφοιτώ( σπουδάζω)
χήρος( ο άντρας)—ο χοίρος ( το γουρούνι)
ψηλός( σε ύψος) – ψιλός( λεπτός)
Το φύλλο ( του δέντρου ή της πίτας) – το φύλο ( το γένος)
της ( άρθρο, γενική ενικού) – τις ( άρθρο, αιτιατική πληθυντικού)
τη(ν) ( άρθρο,θηλυκού γένους) – τι ( ερωτηματική αντωνυμία)
γεια( η υγεία)
 - για ( πρόθεση)
Γάλλος ( από τη Γαλλία) – γάλος ( η γαλοπούλα)
δανικό ( από τη Δανία) – δανεικό( το δανεισμένο)
θήρα ( το κυνήγι ) – θύρα ( η πόρτα)
ιός ( το αίτιο μιας αρρώστιας) – υιός( ο γιος)
κήτος ( το μεγάλο ψάρι) – κύτος ( το αμπάρι του πλοίου)
κόμμα ( σημείο στίξης και πολιτικό) – κώμα ( η βαθιά νάρκη)
Η λίμα ( το ερ
γαλείο) – το λύμα ( το ακάθαρτο νερό)
Άσκηση εμπέδωσης
Μπορείς να συμπληρώσεις τα γράμματα που λείπουν από τις ομώνυμες λέξεις των παρακάτω προτάσεων;  
Κλ…νω το παράθυρο.            
Κλ...νω το ουσιαστικό ή το ρήμα.
Το κλ...μα του παππού.            
Το κλ...μα της Ελλάδας είναι μεσογειακό.
Ο σκύλος φ…λάει το σπίτι.       
Κάθε πρωί πριν φύγω φ...λάω τη μητέρα μου.
Η ν...κη του ΠΑΟΚ με την Τότεναμ ήταν σπουδαία.      
Το ν...κι του σπιτιού αυξήθηκε πάλι.
Η λ…ρα είναι μουσικό όργανο.   

Η Κυρα -Σαρακοστή

Μας έχει μείνει μια συνήθεια, ξεχασμένη λίγο σήμερα, για να μετράμε τις εβδομάδες που περνάνε. Είναι η κυρα-Σαρακοστή, ένα μπισκοτένιο κουκλάκι σε σχήμα γυναίκας με επτά πόδια, όσες και οι εβδομάδες από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα.
Η συνταγή για την κυρα-Σαρακοστή
Την κυρα-Σαρακοστή τη φτιάχνουμε με πολύ αλάτι για να μη χαλάσει μέχρι να περάσουν οι σαράντα εννέα μέρες της νηστείας και γι' αυτό δεν την τρώμε! 
Την κρεμάμε σε κάποιο σημείο του σπιτιού και κάθε βδομάδα κόβουμε και ένα από τα ποδαράκια της μέχρι που να μείνει αυτή χωρίς πόδια και εμείς χωρίς άλλη νηστεία.
Η συνταγή για την κυρα-Σαρακοστή
Θα χρειαστείτε:
- Μισό κιλό αλεύρι
- Μισό φλιτζάνι νερό
- Μια κουταλιά σούπας αλάτι
- Έναν πλάστη
- Ένα μεγάλο ταψί
- Λίγο λάδι να αλείψουμε το ταψί
Εκτέλεση
1. Πρώτα απ' όλα πλένουμε καλά τα χέρια μας και φοράμε μια ποδιά.
2. Παίρνουμε ένα βαθύ μπολ και βάζουμε το αλεύρι και το αλάτι σχηματίζοντας ένα βουναλάκι.
3. Στη μέση κάνουμε μια μικρή λακκουβίτσα κι εκεί αρχίζουμε να ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό. Προσοχή, δε βάζουμε το νερό όλο μαζί! Ταυτοχρόνως ζυμώνουμε. Θα βάλουμε μόνο όσο νερό χρειάζεται για να γίνει η ζύμη εύπλαστη και μαλακή.
4. Ζυμώνουμε, ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει λεία και ομοιόμορφη.
5. Απλώνουμε το ζυμάρι με τη βοήθεια του πλάστη και σχηματίζουμε την κυρα-Σαρακοστή.
6. Μ' ένα μαχαίρι χαράζουμε τα μάτια, τη μύτη και κόβουμε τα ποδαράκια. Με μια οδοντογλυφίδα κάνουμε μια τρύπα στο κεφάλι για να την κρεμάσουμε στο τέλος. Να θυμάστε: η κυρα-Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί δεν τρώει ούτε μιλάει, παρά μόνο προσεύχεται! Όσο για τα ποδαράκια της, προσοχή! Να είναι επτά! Ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα.
7. Παίρνουμε ένα ταψί και το αλείφουμε με λίγο λάδι. Τοποθετούμε μέσα τη «Σαρακοστή».
8. Ζεσταίνουμε το φούρνο στους διακόσιους βαθμούς και ψήνουμε την κυρα-Σαρακοστή μας για σαράντα με εξήντα λεπτά μέχρι να ξεροψηθεί και να σκληρύνει. Όταν κρυώσει, τη βγάζουμε προσεκτικά και την κρεμάμε στην κουζίνα.
Να θυμάστε: Η κυρα-Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί δεν τρώει ούτε μιλάει, παρά μόνο προσεύχεται!
Όσο για τα ποδαράκια της, προσοχή! Να είναι επτά! Ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Οι συσκευασίες μας πληροφορούν

Τι απέγιναν οι αγωνιστές του '21 μετά την απελευθέρωση





Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αρχιστράτηγος Πελοποννήσου, το μυαλό της Επανάστασης: φυλακίστηκε από την αντιβασιλεία, καταδικάστηκε σε θάνατο, του δόθηκε χάρη από τον Όθωνα και πέθανε από συμφόρηση το 1843, σε ηλικία 73 χρόνων

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ο δυναμικός αγωνιστής: πέθανε το 1849, άρρωστος, φτωχός και τυφλός σ' ένα ημιυπόγειο στον Πειραιά, ενώ η οικογένειά του "απέθνησκε της πείνης", σε ηλικία 68 χρόνων

Γιάννης Μακρυγιάννης, πρωταγωνιστής στην Επανάσταση και την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα: πέθανε το 1864 από τις κακουχίες του αγώνα και την απομόνωση και τη φυλάκισή του, (1851 - 1854). Είχε καταδικαστεί σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, σε ηλικία 67 χρόνων

Ανδρέας Μιαούλης, ναύαρχος: πέθανε το 1835 από φυματίωση , στο σπίτι του στην Αθήνα σε ηλικία 68 χρόνων

Ανδρέας Λόντος, ο πλούσιος πρόκριτος των Καλαβρύτων και πρωταγωνιστής της 3ης Σεπτεμβρίου: αυτοκτόνησε "μη δυνάμενος να ανεχτεί την ένδοιάν του", το 1846 σε ηλικία 62 χρόνων

Κίτσος Τζαβέλας, ο Σουλιώτης οπλαρχηγός: πέθανε στο Μεσολόγγι το 1855, από τη στενοχώρια του που δεν διαψεύστηκαν οι ελπίδες του για απελευθέρωση Ηπείρου - Θεσσαλίας στο κίνημα του 1854, σε ηλικία 55 χρόνων

Μαντώ Μαυρογένους, η αρχόντισσα της Μυκόνου που έδωσε όλη της την περιουσία για τον Αγώνα: πέθανε φτωχή από τυφώδη πυρετό στην Πάρο το 1840, σε ηλικία 44 ετών

Αλέξανδρος & Δημήτριος Υψηλάντης, άρχισαν και τέλειωσαν την Επανάσταση: το 1828 ο πρώτος στη Βιέννη,από άσθμα 36 χρόνων και το 1832 από στηθικό νόσημα ο δεύτερος στο Ναύπλιο, ούτε 40 ετών. Φαίνεται ότι οι Υψηλάντηδες έπασχαν από μια σπάνια κληρονομική ασθένεια που οδηγούσε σε θάνατο από αναπνευστικές λοιμώξεις (6 από τα 7 αδέρφια έπασχαν)

Κωνσταντίνος Κανάρης, ο πυρπολητής που έγινε και πρωθυπουργός: πέθανε το 1877, σε ηλικία 84 ετών μέσα σε γενική αναγνώριση των υπηρεσιών και του έργου του

Νικόλαος Κριεζώτης, ο ήρωας της Εύβοιας: πέθανε καταδιωγμένος από το οθωνικό καθεστώς, αυτοεξόριστος στη Σμύρνη το 1853, σε ηλικία 68 ετών

Παναγιώτης Σέκερης, ο χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρίας: πέθανε το 1830 πάμφτωχος στο Ναύπλιο, όπου διορίστηκε τελώνης, σε ηλικία 52 ετών

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον, καί τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διό καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.


Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τά νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε.



Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, επειδή οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, οι ιερείς του ναού της φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ. Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο, που σημαίνει πως είχε όλες τις αρετές. Ακόμη ο Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας επτά παιδιών από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα «θετά» αδέλφια του Ιησού και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου. Έτσι ο αρραβώνας ήταν απαραίτητος, για να καλυφθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού με την παρουσία του Ιωσήφ.
 
Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία και ήρθε στη Ναζαρέτ. Τον τέταρτο μήνα μετά την έξοδό της απ' το Ναό, ο αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά της και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό. Και όταν η Μαριάμ αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο αρχάγγελος της απάντησε ότι «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η σεμνή κόρη, η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από 


τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο.

Η καταστροφή των Ψαρών

http://www.youtube.com/watch?v=G7pExv8oqH8

Κατά το τέταρτο έτος της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ο σουλτάνος Μαχμούτ βρισκόταν σε αδυναμία να καταστείλει την Επανάσταση και ζήτησε τη βοήθεια του υποτελούς του Μεχμέτ Αλή Πασά της Αιγύπτου. Το Μάρτιο του 1824 συνήφθη μεταξύ των δύο ανδρών συμφωνία, με την οποία ο Μεχμέτ Αλή δεχόταν να συμπράξει, υπό τον όρο να του παραχωρηθεί η Κρήτη, η Κύπρος και να διορισθεί ο θετός γιος του, Ιμπραήμ, διοικητής της Πελοποννήσου. Την ίδια ώρα, οι ελληνικές δυνάμεις, ευρισκόμενες στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου, είχαν φθαρεί και αποσυντονισθεί.
Οι Τουρκοαιγύπτιοι έδιδαν πρωταρχική σημασία στις κατά θάλασσα επιχειρήσεις, γιατί αν δεν καταστρεφόταν ο ελληνικός στόλος και δεν εξουδετερώνονταν οι ναυτικές βάσεις των Ελλήνων, δεν θα ήταν δυνατό να ευδοκιμήσουν οι κατά ξηρά προσπάθειές τους. Αποφασίσθηκε, λοιπόν, ο αιγυπτιακός στόλος υπό τον περιβόητο Χουσεΐν να προσβάλλει την Κάσο και ο τουρκικός υπό τον Χοσρέφ Πασά τα Ψαρά.
Τα Ψαρά, ένα μικρό νησί στα βορειοδυτικά της Χίου, είχε σπουδαία θαλασσινή παράδοση και ήταν η τρίτη ναυτική δύναμη της Ελλάδας, μετά την Ύδρα και τις Σπέτσες, με ονομαστούς πυρπολητές, όπως ο Παπανικολής, ο Κανάρης και ο Πιπίνος. Ο Χοσρέφ είχε εντολή από τον σουλτάνο να εξαφανίσει από προσώπου γης τα Ψαρά, που τόσα προβλήματα δημιουργούσαν στον δυσκίνητο τουρκικό στόλο.
Το πρωί της 20ης Ιουνίου ο τουρκικός στόλος απέπλευσε από το Σίγρι Μυτιλήνης με προορισμό τα Ψαρά. Απετελείτο από 176 πλοία (πολεμικά και φορτηγά) και 12 χιλιάδες άνδρες (τούρκους και τουρκαλβανούς). Η τουρκική αρμάδα έφθασε στον αβαθή ορμίσκο Κάναλος, στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, το απόγευμα της ίδιας μέρας. Τη στιγμή εκείνη, άρχισε μία εκ των πλέον δραματικών δοκιμασιών του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Έπειτα από ισχυρό κανιοβολισμό, οι Τούρκοι πέτυχαν την απόβαση των αγημάτων τους.
Οι κάτοικοι του νησιού ανέρχονταν σε 30.000, οι 7.000 ντόπιοι και οι υπόλοιποι πρόσφυγες από τη Χίο και τις ακτές της Μικράς Ασίας. Το υπερασπίζονταν 1.300 Ψαριανοί, 700 πάροικοι και 1027 μισθοφόροι από τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία.
Οι μαχητές των Ψαρών υπέπεσαν σε ένα σοβαρό λάθος, καθώς αποφάσισαν να περιορισθεί ο αγώνας στην άμυνα της νήσου. Έτσι, έθεσαν σε απραξία τον στόλο και δεν χρησιμοποίησαν καθόλου τα πυρπολικά. Μάλιστα, αφαίρεσαν τα πηδάλια των πλοίων. Ακόμη, διασκόρπισαν τις δυνάμεις τους στην ξηρά και δεν έδιωξαν τα γυναικόπαιδα.
Οι αποβιβασθέντες Τούρκοι του Χοσρέφ κατέβαλαν με σχετική ευκολία τους αμυνομένους και μέσα σε δύο μέρες είχαν καταλάβει το νησί. Επακολούθησε η φοβερή καταστροφή. Το πλήθος έσπευσε να σωθεί στα λίγα πλοία, από τα οποία δεν είχαν αφαιρεθεί τα πηδάλια. Λίγοι τα κατέφεραν, καθώς ο στόλος του Χοσρέφ είχε περικυκλώσει το νησί.
Μόνη εστία αντίστασης παρέμεινε το Παλαιόκαστρο, η οχυρή θέση που δεσπόζει της Χώρας. Οι υπερασπιστές του, ανάμεσά τους και πολλά γυναικόπαιδα, αμύνθηκαν σθεναρά εναντίον 6.000 Τούρκων που τους πολιορκούσαν. Όταν η αμυντική γραμμή τους έσπασε και το φρούριο πλημμύρισε από Τούρκους, ο Αντώνιος Βρατσάνος έβαλε φωτιά στην πυριταδοποθήκη για να μην πέσουν στα χέρια των εισβολέων.
Η καταστροφή και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε τρομερή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού, οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι. Την εικόνα της καταστροφής δίνει με τον πιο παραστατικό τρόπο ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός στο περίφημο επίγραμμά του:
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.
Από τα περίπου 100 πλοία των Ψαριανών, μόνο 16 διασώθηκαν, καθώς και 7 πυρπολικά με τον Κανάρη. Όσοι από τους κατοίκους των Ψαρών γλίτωσαν από το γιαταγάνι των Οθωμανών εγκαταστάθηκαν στη Μονεμβασιά και μετά την απελευθέρωση στην Αρχαία Ερέτρια, που πήρε την ονομασία Νέα Ψαρά.
Η Καταστροφή των Ψαρών υπήρξε δεινό πλήγμα για την Επανάσταση. Χάθηκε μία από τις σημαντικές βάσεις του ελληνικού ναυτικού, ενώ διέτρεξαν άμεσο κίνδυνο οι υπόλοιποι. Η άμεση κινητοποίηση και η αντίδραση των υπόλοιπων δυνάμεων της μαχόμενης Ελλάδας έσωσε την κατάσταση.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/156#ixzz2NuBQELfc

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Η Ώρα της Γης 2013

Ιστορία της Ώρας της Γης

31 Μαρτίου, 2007
Η πρώτη Ώρα της Γης διοργανώνεται στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας από το WWF Αυστραλίας, τη διαφημιστική εταιρία Leo Burnett και τον δήμο του Σίδνεϊ. Από τις 19:30 μ.μ. έως τις 20.30μ.μ. σβήνουν τα φώτα τους 2,2 εκατομμύρια πολίτες και 2.100 επιχειρήσεις.
29 Μαρτίου του 2008
Η Ώρα της Γης αποκτά διεθνή χαρακτήρα και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο! 371 πόλεις σε περισσότερες από 35 χώρες συμμετέχουν για πρώτη φορά σε μια πρωτοφανή εκστρατεία. Υπολογίζεται ότι συμμετείχαν τουλάχιστον 50 εκατομμύρια πολίτες. Είναι μόνο η αρχή…
28 Μαρτίου 2009
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε περισσότερες από 4.000 πόλεις και κωμοπόλεις σε 88 χώρες σβήνουν τα φώτα τους για μία ώρα, δημιουργώντας μια «οπτική εντολή» για ανάληψη άμεσης δράσης ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Η Ελλάδα συμμετέχει επίσημα για πρώτη φορά και καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση ανάμεσα στις χώρες με τη μεγαλύτερη συμμετοχή! Η εικόνα της συσκοτισμένης Ακρόπολης κάνει τον γύρο του κόσμου…
27 Μαρτίου, 2010
Η Ώρα της Γης παίρνει πλέον τη μορφή παγκόσμιας έκκλησης για ένα βιώσιμο μέλλον. 128 χώρες, ανάμεσά τους και η χώρα μας και εκατοντάδες τοπόσημα και μνημεία από όλο τον κόσμο βυθίζονται στο σκοτάδι.
26 Μαρτίου 2011
Η Ώρα της Γης με νέο ρεκόρ συμμετοχής 135 χώρων (συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας), είναι η πρώτη Ώρα της Γης που έχει στόχο να ξεπεράσει τον εαυτό της, ζητώντας από τους συμμετέχοντες να σκεφτούν τι άλλο μπορούν να κάνουν για την προστασία του πλανήτη πέρα από αυτή την ώρα.
31 Μαρτίου, 2012
Νέο ρεκόρ και αυτή τη χρονιά! 6.950 πόλεις και κωμοπόλεις σε 152 χώρες συμμετέχουν στην Ώρα της Γης. 200.000 χρήστες του Youtube αποδέχονται προκλήσεις του “I Will If You Will”.

 23 Μαρτίου, 2013
Η Ώρα της Γης 2013 θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Μαρ. στις 8:30 μ.μ.-9: 30μμ όπου κι αν βρίσκεστε στον κόσμο. Η χώρα μας υιοθετεί το «Θα το κάνω, αν το κάνεις» καλώντας τους πολίτες να πρασινίσουν τα μπαλκόνια τους, να χαρίσουν ένα αντικείμενο που δε χρειάζονται ή να χρησιμοποιούν ΜΜΜ, ποδήλατο ή τα πόδια για τις μετακινήσεις τους.



χρησιμοποιούν ΜΜΜ, ποδήλατο ή τα πόδια για τις μετακινήσ

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΟΡΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ



                             ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ   

Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που θα  πραγματοποιηθεί για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Σχολείου  Κορινού .  Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 9.30

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ Γ' ΤΑΞΗΣ



 

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ



Η ικανοποίηση των αναγκών είναι απαραίτητη για τη σωματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων. Όταν δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ένας Αμερικανός ψυχολόγος, ο Α. Μάσλοου, αναγνώρισε ότι οι ανάγκες είναι το κίνητρο που εξηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά και προσπάθησε να τις περιγράψει και να τις ερμηνεύσει. Ο Μάσλοου λοιπόν θεώρησε ότι υπάρχουν πέντε ομάδες βασικών αναγκών που ιεραρχούνται με τον ακόλουθο τρόπο:
1.    Φυσιολογικές / Βασικές Ανάγκες
2.    Ανάγκες Ασφάλειας
3.    Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής
4.    Ανάγκες Αυτοεκτίμησης
5.    Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης






Στην πρώτη βαθμίδα είναι οι Φυσιολογικές/Βασικές Ανάγκες (φαγητό, νερό, αέρας).
Ανεβαίνοντας στην Πυραμίδα είναι οι Ανάγκες Ασφαλείας, η ανάγκη δηλαδή της στέγης, της υγείας και της προστασίας γενικότερα.
Στις Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής βρίσκονται οι κοινωνικές μας σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, η ανάγκη μας να έχουμε φίλους, να ερωτευτούμε και να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί.
Στις Ανάγκες Αυτοεκτίμησης ανήκουν οι ανάγκες μας εκείνες όπου ο άνθρωπος αποζητά την προβολή της ατομικότητας του, των δικών του αξιών κι αρχών και την αυτονομία του.
Τέλος, στις Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης ανήκουν όλες εκείνες οι ανάγκες οι οποίες κάνουν το άτομο να νιώθει πλήρης, πραγματωμένος κι ευτυχισμένος.
Ο Maslow περιέγραψε τις παραπάνω ανάγκες ως απαραίτητες για την επιβίωση του ανθρώπου και στενά συνυφασμένες με τα ένστικτά του, όχι μόνο τα ζωώδη, αλλά και τα ένστικτά του ως ένα κοινωνικό ον. Στο ανώτερο άκρο της πυραμίδας των αναγκών, τοποθέτησε τις ανάγκες αυτοπραγμάτωσης, την ανάγκη δηλαδή του ανθρώπου να νιώθει ολοκληρωμένος και ότι έχει καταφέρει να γίνει όλα αυτά που θα ήθελε να είναι.
Μόνο όταν ο άνθρωπος έχει καλύψει τις ανάγκες της προηγούμενης βαθμίδας μπορεί να περάσει στην ικανοποίηση των αναγκών της επόμενης. Ανάλογα, μόνο όταν οι προηγούμενες ανάγκες του έχουν καλυφθεί, μπορεί ο άνθρωπος να στραφεί στις ανάγκες αυτοπραγμάτωσης του.
Με βάση την ιεραρχία της πυραμίδας του Μάσλοου, πολλοί άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν δύνανται να καλύψουν ούτε τις ανάγκες του πρώτου επιπέδου, αφού δεν έχουν πολλές φορές πρόσβαση σε βασικές ανάγκες διαβίωσης, όπως τροφή, καθαρό νερό και στέγαση. Αυτό δεν τους επιτρέπει να ανέβουν στο επόμενο σκαλί της πυραμίδας.