Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

http://www.youtube.com/watch?v=mO_YgABHwgM

Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τετρακόσια τέσσερα χρόνια μετά την οθωμανική εισβολή, η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βρίσκεται μπροστά σε μία νέα εισβολή. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων.

ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ

Απόλυτα λέγονται τα αριθμητικά επίθετα που φανερώνουν ορισμένο πλήθος από πρόσωπα, ζώα, πράγματα, κ.λ.π.(δέκα παιδιά, είκοσι δραχμές, κ.λ.π.).
Τα απόλυτα αριθμητικά από το 13 ως το 19 γράφονται με μία λέξη, ενώ από το 21 και πάνω με δύο, εκτός από τα πολλαπλάσια του 10, που γράφονται με μία. 

 Τακτικά λέγονται τα αριθμητικά επίθετα που φανερώνουν τη σειρά, την τάξη των ουσιαστικών.

Π. χ. Ο πρώτος μαθητής, η δεύτερη μέρα, η έκτη τάξη, ο δωδέκατος μήνας, ο δέκατος πέμπτος όροφος, ο εικοστός αιώνας, κ.λ.π.


Τα τακτικά αριθμητικά από το 13 και πάνω γράφονται με δύο λέξεις, εκτός από τα πολλαπλάσια του 10 που γράφονται με μία. 
 
1. Συμπλήρωσε το παρακάτω κείμενο με το σωστό τύπο των αριθμητικών της παρένθεσης
Η παρέα των παιδιών της Ε' τάξης αποτελούνταν από __________(4) παιδιά. Τα σπίτια των______________(3) ήταν στην ίδια ίδια γειτονιά. Μόνο του _______(1) ήταν αρκετά μακριά. Ωστόσο, φρόντιζαν να συναντιούνται τουλάχιστον _________(3) φορές την εβδομάδα για να παίζουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια και να συζητούν τα νέα τους. _______(1) φορά το μήνα οι γονείς τους του επέτρεπαν να πηγαίνουν στο Λούνα Παρκ. Εκεί διασκέδαζαν όλοι εκτός από ______(1) που φοβόταν και δεν ανέβαινε ούτε σε ________(1) παιχνίδι!
2. Γράψε τα τακτικά αριθμητικά(και στα τρία γένη)των παρακάτω αριθμών
6 ...................................................32..........................................
8....................................................56..........................................
21..................................................104........................................
1000..............................................87.........................................

ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

 Διασκεδαστικές δραστηριότητες πάνω στην ύλη της Γ' τάξης

http://www.jele.gr/activity_selection

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)

Την Τρίτη το βράδυ, 29 Μαΐου, μεταξύ 01.00 και 02.00, εκδηλώθηκε γενική τουρκική επίθεση. Μόλις δόθηκε το σύνθημα η πόλη υπέστη συνδυασμένη επίθεση από τρεις πλευρές συγχρόνως. Οι Βυζαντινοί κατάφεραν να αποκόψουν τις υπόγειες σήραγγες απ' όπου οι Τούρκοι προσπάθησαν να περάσουν κάτω από τα τείχη. Παρόλο που στις επιθέσεις ήταν περισσότεροι αριθμητικά, οι Βυζαντινοί τους απώθησαν αρκετές φορές προκαλώντας τους τρομερές απώλειες. Οι δύο πρώτες επιθέσεις αποκρούστηκαν. Όμως ο Μωάμεθ Β' οργάνωσε πολύ προσεκτικά την τρίτη και τελευταία επίθεση. Με ιδιαίτερη επιμονή οι Τούρκοι επιτέθηκαν κατά του μέρους των τειχών το οποίο ήταν κοντά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού (Πέμπτον), όπου πολεμούσε και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας. Ένας από τους κύριους υπερασπιστές της πόλης, ο Γενουάτης Ιουστινιάνι, τραυματίστηκε σοβαρά και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Αυτή η απώλεια υπήρξε ανεπανόρθωτη για τους Βυζαντινούς. Στα τείχη δημιουργούνταν συνεχώς ρήγματα και ο Αυτοκράτορας, πολεμώντας ως απλός στρατιώτης, έπεσε στην μάχη. Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για τον θάνατο του και για τον λόγο αυτό ο θάνατός του έγινε γρήγορα θέμα ενός θρύλου που έχει συσκοτίσει την ιστορική πραγματικότητα. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να σπάσουν τη γραμμή άμυνας των τειχών, παρά μόνο όταν από εσωτερική προδοσία μπήκαν από την Κερκόπορτα και περικύκλωσαν τους αμυνόμενους.
http://www.youtube.com/watch?v=svsNDPjugpM


ΧΙΡΟΣΙΜΑ 1945 Η Βόμβα του τρόμου

http://www.youtube.com/watch?v=Vg3OFOKQoDA

http://www.youtube.com/watch?v=RbO-G21wbjo

Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "Ένολα Γκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της έκρηξης. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτιρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτίριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα. Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρείες από αυτές της προηγούμενης βόμβας.
Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία "αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές". Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με την αιτιολογία ότι οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού και ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες σε μια ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπωνία ή από τη συνέχιση του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει ισχυρά αμφισβητηθεί και υποστηρίζεται η άποψη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90,000-166,000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα.

ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

Πρόθεση είναι ένα άκλιτο μέρος του λόγου που μπαίνει εμπρός από τα ονόματα ή τα επιρρήματα για να φανερώσει μαζί τους τόπο, χρόνο, αιτία, τρόπο, ποσό κλπ.
Οι προθέσεις είναι: με, σε, για, ως, προς, κατά, μετά, παρά, αντί, από, δίχως, χωρίς, ίσαμε.
Από τις προθέσεις κάποιες χρησιμεύουν και ως πρώτα συνθετικά σε σύνθετες λέξεις: (προς) πρόσθεση, (κατά) κατάθεση, (μετά) μετάθεση.

 http://blogs.sch.gr/21dimath/files/2012/03/protheseis.pdf

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Η κυρά Γραμματική λέει ότι έχουμε 10 μέρη του λόγου, τα 6 πρώτα κλίνονται (αλλάζουν μορφή) τα άλλα 4 (ευτυχώς) όχι.

Άρθρο
Ουσιαστικό                      http://users.sch.gr/chrysantor/flash/meritoulogou_online_xeroles/story.swf
Επίθετο
Αντωνυμία
Ρήμα
Μετοχή
-------------
Επίρρημα
Σύνδεσμος
Πρόθεση
Επιφώνημα

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΠΡΑΙΓ

Το αλφάβητο που έφτιαξε ο Λουδοβίκος Μπράιγ ήταν η αντικατάσταση του αλφάβητου με γράμματα με ένα αλφάβητο από ανάγλυφες κουκκίδες. Το τυφλό άτομο μπορούσε να διαβάζει ψηλαφώντας τις κουκκίδες αυτές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την ΑΦΗ.

Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά δύο οριζόντιες και ανά τρεις κάθετα και αποτελούν το λεγόμενο εξάστιγμο. Οι κουκκίδες καθορίζονται με τους αριθμούς 1- 2- 3 από πάνω από την αριστερή μεριά του εξάστιγμου και 4-5-6 από πάνω από την δεξιά μεριά του εξάστιγμου. Μ΄ αυτές γίνονται 64 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα του αλφάβητου κάθε χώρας και τους αριθμούς.

Η γραφή διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω όπως ακριβώς και η γραφή των βλεπόντων. Στην πινακίδα τα γράμματα που γραφόντουσαν έπρεπε να γράφονται με την μέθοδο του καθρέφτη, δηλαδή ανάποδα, έτσι ώστε όταν διαβάζονται να είναι σωστά Οι πινακίδες συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται μέχρι τις μέρες μας σαν σημειωματάρια.



Όταν ο Λουδοβίκος Μπράιγ παρουσίασε τη μέθοδό του άλλοι φανέρωσαν την ικανοποίησή τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό.
Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες παρά συνέχισε, μέχρι που βρήκε τρόπο, έτσι ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική.
Εφηύρε ακόμα και μία γραφομηχανή με την οποίαν τα τυφλά άτομα είχαν την δυνατότητα να γράφουν την γραφή τους.
Βασικό πλεονέκτημα της γραφής Μπράιγ έναντι του συστήματος Αουγϊ ήταν το γεγονός ότι ένα τυφλό άτομο με το ίδιο σύστημα μπορούσε και να διαβάζει και να γράφει.

Μονή Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω


Το παλιό Μοναστήρι
http://www.youtube.com/watch?v=f6bfIVR6v-o 

Η Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω είναι η σημαντικότερη ίσως Μονή στο νομό Πιερίας και υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος. Βρίσκεται στον Όλυμπο, σε υψόμετρο 900μ. σε θέση φύσει οχυρή ανάμεσα σε δύο ρέματα και απέχει 18 χιλιόμετρα από το Λιτόχωρο. Η Παλιά Μονή ιδρύθηκε το 16ο αιώνα από τον Άγιο Διονύσιο εν Ολύμπω και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σημείωσε οικονομική και πνευματική ακμή. Μετά το 1821 καταλήφθηκε από τον τουρκικό στρατό, πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε. Το 1943 ανατινάχθηκε από τους Ναζί επειδή στα κτήριά της κρύβονταν Έλληνες αντάρτες.


Το νέο Μοναστήρι
Έκτοτε μεταφέρθηκε στο Μετόχι της, κοντά στο Λιτόχωρο. Μέχρι το 1928 το Μοναστήρι ήταν Σταυροπηγιακό, Πατριαρχικό υπό την δικαιοδοσία του Οικουμενικού θρόνου.
Η Σκήτη του Άγιου Διονύσιου

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΑ

Οι άκλιτες λέξεις που φανερώνουν χαρά, λύπη, θαυμασμό, απορία, έκπληξη, πόνο ευχή, έπαινο, κτλ, δηλαδή εκφράζουν συναισθήματα, λέγονται επιφωνήματα.

  •  θαυμασμό: α! ποπό!  ω! μπα!
  •  απορία: α! ο! μπα!
  •  πόνος, λύπη: αχ! α! όχου! άου! οχ! αλί! αλίμονο!
  •  περίπαιγμα: ε! ου! αχαχούχα!
  •  ευχή: είθε! μακάρι! άμποτε!
  •  έπαινος: εύγε! μπράβο!
  •  κάλεσμα: ε! ω!
  •  ειρωνεία: ε! ου!
  •  στεναχώρια, αηδία: ε! ου! ουφ! πουφ! πα πα πα!
  •  παρακίνηση: άντε! άμε! μαρς! αλτ! στοπ! σουτ! στ! αέρα!
  •  άρνηση: α μπα!
  •  αβεβαιότητα: χμ!

Π.χ.: Οχ! το πόδι μου.
Μπράβο σου! πολύ καλά τα κατάφερες.

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ

http://www.youtube.com/watch?v=ADuvuGJZkzY


Ευγένιος Σπαθάρης, ο λαϊκός καλλιτέχνης με το δυναμικό πνεύμα, ο γνήσιος εμψυχωτής ενός λαϊκού ήρωα, ο ζωγράφος με την πλούσια χρωματική ζωντάνια , ο αληθινός εκφραστής της ελληνικής παράδοσης, μα, πάνω απ'όλα, η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της απλότητας.

Γεννήθηκε στην Κηφισιά, το 1924, μέσα στην τέχνη του πατέρα του, Σωτήρη, την οποία ελάτρεψε.
Από μικρός έδειχνε ότι ήταν ένα ανήσυχο, ερευνητικό πνεύμα αλλά και ένα πολύπλευρο ταλέντο. 
Οταν οι άσχημες συνθήκες της γερμανικής κατοχής ήταν πλέον βέβαιο ότι δεν θα του επέτρεπαν να ακολουθήσει τον τομέα της αρχιτεκτονικής, που επίσης αγαπούσε, αφιερώθηκε με ιδιαίτερο ζήλο στο θέατρο σκιών.
Στόχος του ήταν να ανεβάσει πολύ ψηλά τον Καραγκιόζη, τόσο σαν σημαντικό ελληνικό και παραδοσιακό θέαμα όσο και σαν εξαιρετικό είδος τέχνης και τεχνικής. Ετσι, ο Καραγκιόζης σταματά να μας παρακολουθεί και να μας διασκεδάζει μόνο από τον μπερντέ του: εμψυχώνεται, εκσυγχρονίζεται, εμφανίζεται σε όλον τον κόσμο, γίνεται τραγούδι και στο τέλος, αποκτά "ένα κεραμίδι" για να ξαποσταίνει που και που. Όλα αυτά κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο δάσκαλος του ελληνικού θεάτρου σκιών, όπως τον αποκαλούν και το πέτυχε με τέτοια προσοχή και ευλάβεια απέναντι στην τέχνη, που ο ήρωας μας δεν έχασε ούτε την ελληνικότητα του αλλά ούτε την γνήσια λαϊκότητα που εκπροσωπεί.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.
Μεγάλη μπουκιά φάε , μεγάλη κουβέντα μη λες.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα ,τον τρώνε οι κότες.
Τα λόγια σου με χόρτασαν και το ψωμί σου φάτο.
Των φρονίμων τα παιδιά , πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει , δέκα μέρες κοσκινίζει.
Μάθε τέχνη κι άστηνε και άμα πεινάσεις πιάσ’ τηνε.
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Όποιος έχει καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι.
Νηστικό αρκούδι δε χορεύει.
Τι είναι ο κάβουρας ,τι είναι το ζουμί του.
Όπου ακούς πολλά κεράσια , κράτα και μικρό καλάθι.
Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει και αν καεί.
Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται.
Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.
Του δίνανε τα παξιμάδια και αυτός τα ήθελε βρεγμένα.
Η τέχνη θέλει μάστορη και η φάβα λάδι.
Ακριβός στα πίτουρα και φθηνός στ’ αλεύρι.
Μήνας που δεν έχει ρο , ρίξε στο κρασί νερό.
Το σάπιο μήλο σαπίζει και το γερό.
Δώσε στη γυναίκα ψίχουλα να πάρεις καρβέλια ,
δώσε καρβέλια και δε θα πάρεις τίποτα

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=w80_xRDAkvQ
 Εξαιρέσεις – Ρους

http://www.youtube.com/watch?v=eqUIGqD_fJk
Λιωμένο Παγωτό -Ξύλινα Σπαθιά



ΤΟ ΡΑΠ ΤΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα παρουσιάσουμε το πρόγραμμά μας που έχει τον τίτλο
"Είμαστε ό,τι τρώμε"
Είναι ένα πρόγραμμα που βασικό του στόχο είχε να γνωρίσουμε εμείς τα παιδιά αλλά και οι γονείς μας πόσο σημαντική για την υγεία μας είναι η υγιεινή διατροφή.

ΤΟ ΡΑΠ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ
 http://www.youtube.com/watch?v=suF5yfPRneQ&feature=youtu.be

ΤΟ ΡΑΠ ΤΩΝ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ
http://www.youtube.com/watch?v=oV-0zKIrybs&feature=youtu.be

ΤΟ ΡΑΠ ΤΩΝ ΟΣΠΡΙΩΝ
http://www.youtube.com/watch?v=XXcRVGf14mQ&feature=youtu.be

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Την Κυριακή 26 Μαΐου στις 10:00 το πρωί σας προσκαλούμε στο Παρατηρητήριο Νέας Αγαθούπολης, στην Πιερία, για να γιορτάσουμε τη "Γιορτή της Άνοιξης". Θα δούμε πως λειτουργεί ο ηλιακός φούρνος, θα δοκιμάσουμε τοπικά βιολογικά κρασιά και τσάι από τον Όλυμπο, θα συμμετέχουμε σε εργαστήρια όπως παρασκευής οικολογικών απορρυπαντικών και θα γνωρίσουμε πολλά άλλα προϊόντα βιοκαλλιεργητών και οικοτεχνών από την Πιερία, αλλά και από άλλες περιοχές της Μακεδονίας.
Φυσικά θα παρατηρήσουμε τα πουλιά στον εξαιρετικό υγρότοπο της Νέας Αγαθούπολης, βόλτες στον ποδηλατόδρομο με τα ποδήλατα που διαθέτει ο Φορέας Διαχείρισης, ενώ θα οργανωθούν περιβαλλοντικά παιχνίδια για τα παιδιά.
Η εκδήλωση διοργανώνεται από το Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα και την οικολογική ομάδα της Πιερίας Μητέρα Γη, ενώ συμμετέχουν το ΚΠΕ Ανατολικού Ολύμπου και οι «Φίλοι του Περιβάλλοντος – Πιερία 2008».

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΜΥΚΗΝΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


http://www.slideshare.net/gregzer/ss-3236670 

http://www.slideshare.net/eirinits/ss-4052790 


ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΥΚΗΝΩΝ
Ατρείδες, μια οικογένεια καταραμένη!

 Ο Τάνταλος, ο βασιλιάς της Λυδίας, είχε φιλικές σχέσεις με τους θεούς και ειδικότερα με το Δία, που τον άφηνε να συμμετέχει στα Ολύμπια συμπόσια με νέκταρ κι αμβροσία. Στη συνέχεια, στην αγωνιώδη προσπάθειά του να εντυπωσιάσει, ο Τάνταλος οργάνωσε ένα συμπόσιο για τους θεούς στο δικό του παλάτι. Όμως ανακάλυψε ότι τα τρόφιμα στο κελάρι δεν ήταν αρκετά για όλη τη συντροφιά. Ανήσυχος μήπως οι καλεσμένοι του προσβληθούν αν δεν έτρωγαν αρκετά, έθεσε το κύρος πάνω από την αγάπη, έκοψε κομματάκια το γιο του Πέλοπα και πρόσθεσε τα κομμάτια στο φαγητό που είχε προετοιμαστεί για τους Θεούς. Όμως εκείνοι αντιλήφθηκαν τί  υπήρχε στα πιάτα τους και αηδιασμένοι αρνήθηκαν να φάνε. Για το έγκλημά του ο Τάνταλος τιμωρήθηκε με αιώνιο μαρτύριο και στη γενιά του έπεσε κατάρα. Στο μεταξύ οι θεοί ανάστησαν τον Πέλοπα, που, μεγαλώνοντας, απέκτησε τρεις γιους. Οι δύο μεγαλύτεροι ο Ατρέας κι ο Θυέστης, ζήλευαν τον μικρότερο αδελφό τους κι αγαπημένο του πατέρα τους, τον Χρύσιππο, και τον δολοφόνησαν. Ο Πέλοπας ανακάλυψε το έγκλημα και καταράστηκε τους γιους του και τη γενιά τους. Αυτή ήταν η δεύτερη κατάρα που έπληξε τους απογόνους του Τάνταλου.
 Ο Ατρέας παντρεύτηκε, για να ανακαλύψει στη συνέχεια πως η γυναίκα του είχε κοιμηθεί με τον αδελφό του τον Θυέστη. Παρ όλ αυτά, δεν άφησε την οργή του να εκδηλωθεί. Κατόπιν, ένας χρησμός αποκάλυψε ότι ένα από τα δύο αδέλφια θα γινόταν βασιλιάς στις Μυκήνες, Όπως ήταν αναμενόμενο τα δύο αδέλφια μάλωσαν κι ον Ατρέας, που εξακολουθούσε να βασανίζεται από την απιστία της γυναίκας του, 'εδιωξε τον Θυέστη από την πόλη και πήρε ο ίδιος το στέμμα. Ωστόσο, η εξουσία δεν κατεύνασε το θυμό που ένιωθε ο Ατρέας για τον αδελφό του. Τιμώρησε ακόμα περισσότερο το Θυέστη καλώντας τον σε δείπνο υποκρινόμενος ότι ήθελε να συμφιλιωθούν. Το κύριο πιάτο ήταν μια επανάληψη της κουζίνας του παππού του, του Ταντάλου, αφού ο Ατρέας είχε δολοφονήσει τους γιους του Θυέστη, τους είχε μαγειρέψει και τους είχε σερβίρει στον ανυποψίαστο πατέρα. Όταν κατάλαβε τί είχε φάει, ο Θυέστης καταράστηκε τον Ατρέα και τη γενιά του. Και αυτή ήταν η τρίτη κατάρα που έπεσε στους απογόνους του Ταντάλου. 
 Στη συνέχεια ο Θυέστης πήρε οδηγίες από το θεό Απόλλωνα για να εκδικηθεί για τους φόνους των παιδιών του. Το μόνο παιδί που είχε μείνει στο Θυέστη ήταν μια κόρη, η Πελοπία. Αφού λοιπόν τη βίασε στα σκοτεινά, πήγε και κρύφτηκε. Η Πελοπία, που δεν είχε ιδέα για την πραγματική ταυτότητα του βιαστή της έμεινε έγκυος, ενώ το μόνο πράγμα που άφησε πίσω του ο άγνωστος άντρας ήταν ένα ξίφος. Αργότερα η Πελοπία  παντρεύτηκε τον Ατρέα, που στο μεταξύ είχε χωρίσει την άπιστη σύζυγό του. Ο Ατρέας χάρηκε πολύ που η Πελοπία έκανε τόσο σύντομα ένα γιο, τον Αίγισθο, και πίστεψε, εντελώς ανόητα, ότι το αγόρι ήταν δικό του και μάλιστα αμόλυντο από τα οικογενειακά δράματα που είχαν προηγηθεί. Όμως οι ευσεβείς πόθοι από μόνοι τους δεν μπορούν να εξαφανίσουν τις κατάρες των θεών. Έντονη ξηρασία άρχισε να ερημώνει το βασίλειο κι ένας χρησμός αποκάλυψε ότι θα σταματούσε μόνο αν επέστρεφε ο Θυέστης.
 Τελικά ο Θυέστης βρέθηκε και ρίχτηκε στη φυλακή, ενώ ο Ατρέας έδωσε οδηγίες στον Αίγισθο, τον νεαρό γιο της Πελοπίας που νόμιζε ότι ήταν δικός του, να πραγματοποιήσει την πρώτη του αντρίκια πράξη, σηκώνοντας το ξίφος της μητέρας του και σκοτώνοντας τον Θυέστη (που ήταν ο πραγματικός πατέρα του παιδιού). Το αγόρι μπήκε στο κελί κρατώντας το ξίφος, το οποίο ο Θυέστης αναγνώρισε με την πρώτη ματιά και ζήτησε να συναντήσει την κόρη του, την Πελοπία. Όταν της αποκάλυψε την αλήθεια, εκείνη σκοτώθηκε με το σπαθί. Ο νεαρός Αίγισθος, που είχε επιτέλους ανακαλύψει την πραγματική του καταγωγή, αποφασισμένος να εκδικηθεί τον Ατρέα, επέστρεψε στον τελευταίο κρατώντας το αιματοβαμμένο ξίφος. Στη συνέχεια ο νεαρός σκότωσε τον Ατρέα κι ο Θυέστης έγινε βασιλιάς των Μυκηνών στη θέση του αδελφού του.
 Στο μεταξύ, ο Αγαμέμνονας, γιος του Ατρέα, γλίτωσε το θάνατο χάρη στην τροφό του, που τον μεγάλωσε στην εξορία. Όταν ενηλικιώθηκε, παντρεύτηκε την Κλυταιμνήστρα, κόρη του βασιλιά της Σπάρτης, που τον βοήθησε να διεκδικήσει το θρόνο των Μυκηνών. Ο Θυέστης κι ο γιος του Αίγισθος εξορίστηκαν και, λίγο αργότερα, ο Θυέστης πέθανε. 
 Η Κλυταιμνήστρα έκανε στον Αγαμέμνονα ένα γιο και τρεις κόρες. Ο Αγαμέμνονας ήταν ένας από τους στρατιωτικούς ηγέτες στον Τρωικό Πόλεμο και προκειμένου να εξασφαλίσει καλό καιρό για τον στόλο του συμφώνησε να θυσιάσει μία από τις κόρες του στη θεά Άρτεμη. Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έστελνε το κορίτσι κάπου για να παντρευτεί, ενώ στα κρυφά θα γινόταν η θυσία της. Η Κλυταιμνήστρα ανακάλυψε την απάτη και για αντίδραση βρήκε εραστή - ποιον άλλο από τον Αίγισθο, το γιο του Θυέστη, που  είχε παρουσιαστεί στο παλάτι μεταμφιεσμένος και είχε φλερτάρει με τη βασίλισσα ενώ ο σύζυγός της ήταν στον πόλεμο. Μαζί σχεδίασαν τη δολοφονία του Αγαμέμνονα, τον οποίο και κομμάτιασαν ενώ έκανε μπάνιο, όταν επέστρεψε από την Τροία.
 Ο Ορέστης, ο γιος του Αγαμέμνονα, τον οποίο είχαν στείλει μακριά όταν η Κλυταιμνήστρα κι ο εραστής της σχεδίαζαν τη δολοφονία του βασιλιά, είδε το θεό Απόλλωνα, που του αποκάλυψε την αλήθεια για το θάνατο του πατέρα του και απαίτησε να τον εκδικηθεί ο Ορέστης. Ο τελευταίος αντέδρασε έντονα λέγοντας πως οι καυγάδες των γονιών του δεν τον ενδιέφεραν και δεν ήθελε να συμμετέχει σε μερικούς ακόμη φόνους. Όμως ο Απόλλωνας δήλωσε πως, είτε του αρέσει είτε όχι, ο Ορέστης ήταν ο γιος του Αγαμέμνονα και, επομένως, είχε καθήκον να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα του και πως αν δεν υπάκουε, ο θεός θα φρόντιζε ώστε η ζωή του να γίνει ιδιαίτερα δυσάρεστη. Ο Ορέστης γνώριζε πως, αν σκότωνε τη μητέρα του, οι Ερινύες - οι θεότητες του Κάτω Κόσμου που τιμωρούσαν τους εγκληματίες- θα τον καταδίωκαν οδηγώντας τον στη τρέλα. Ό,τι κι αν έκανε ήταν καταδικασμένος. Απρόθυμα, ο Ορέστης αποφάσισε ότι έπρεπε να δείξει αφοσίωση στον πατέρα του επειδή κι ο ίδιος ήταν άντρας κι έτσι δολοφόνησε τη μητέρα του και τον εραστή της. Όπως αναμενόταν, οι Ερινύες κατέφθασαν προκειμένου να τρελάνουν τον Ορέστη. Έπειτα από ένα χρόνο πνευματικής οδύνης και βασανιστηρίων, αναζήτησε καταφύγιο στο ιερό της θεάς Αθηνάς στην Αθήνα κι εκείνη μαζί με το πρώτο σώμα ενόρκων αποτελούμενο από θνητούς -πρόκειται για τον Άρειο Πάγο- , τον έκρινε αθώο και τον αποδέσμευσε από την κατάρα της γενιάς του. Τελικά ο Ορέστης παντρεύτηκε, πήρε το θρόνο της Σπάρτης και ξεκίνησε μια νέα γενεαλογική γραμμή, απελευθερωμένη από το μίασμα του οικογενειακού του παρελθόντος.

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

 http://www.youtube.com/watch?v=s5onIYh3iHo

http://www.youtube.com/watch?v=SdNUIXNYmUk

http://www.youtube.com/watch?v=F9ng7ir-8hc


Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανές δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.
Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.
Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/140#ixzz2TO3b1HHm

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Προστατεύουμε τον πλανήτη μας!

 Μάνα Γη
Ένα ινδιάνικο ποίημα

http://www.youtube.com/watch?v=K4xdOiwDb60

Δώστε Μου Μόλυνση [Χάρρυ Κλυνν]

http://www.youtube.com/watch?v=-vR8PQXlJ1k 

 Εδώ πλανήτης Γη καλεί σε βοήθεια

http://www.youtube.com/watch?v=s3u4nvDslYo 

Βιολογικές καλλιέργειες

Την Τρίτη 14 του Μάη θα επισκεφτεί το σχολείο μας εκπρόσωπος της ομάδας Μητέρα-Γη για να μας μιλήσει για τη βιολογική καλλιέργεια.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ
Η Μητέρα Γη (Mother Earth – www.motherearth.gr) είναι μια οικολογική μη κερδοσκοπική ομάδα ατόμων, οι περισσότεροι των οποίων είμαστε χορτοφάγοι ή βέγκαν.
Το κοινό μας στοιχείο είναι η αγάπη και ο σεβασμός μας για τον πλανήτη και τα πλάσματα που τον κατοικούν.
Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να βοηθήσουμε το περιβάλλον με κάθε ήπιο, χωρίς βία, τρόπο μέσα από τον εθελοντισμό, την ενημέρωση των υπολοίπων, την στήριξη διαμαρτυριών ενάντια σε δράσεις που εγκυμονούν κινδύνους για το περιβάλλον και τα πλάσματά του, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων, καθώς και οποιαδήποτε άλλη κίνηση θεωρούμε ότι θα εξυπηρετήσει την ειρηνική συνύπαρξη, την υγεία και την ευημερία του ευρύτερου συνόλου.
Πιστεύουμε ότι η ένωση των οικολογικών οργανώσεων του πλανήτη θα φέρει τη δύναμη που είναι απαραίτητη για την ειρηνική αφύπνιση των ανθρώπων και την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης.
Η Μητέρα Γη σέβεται τους ανθρώπους ανεξάρτητα από την φυλή, το χρώμα τους, τις θρησκευτικές ή πολιτικές τους πεποιθήσεις ή την οικονομική τους κατάσταση και αγκαλιάζει κάθε φιλοσοφία ζωής που δεν αντίκειται στα οικολογικά της πιστεύω.

 Βιολογική Καλλιέργεια 

Τα φυτά και τα δέντρα προϋπήρχαν των χημικών φυτοφαρμάκων, των συνθετικών λιπασμάτων και των πολυεθνικών εταιριών που θέλουν να αυξάνουν μόνιμα το κεφάλαιο τους. Οπότε δεν είναι τα φυτά που χρειάζονται όλα αυτά τα σκευάσματα, αλλά οι εταιρείες που δημιούργησαν αυτές τις ανάγκες γιατί χρειαζόντουσαν καταναλωτές για τα προϊόντα τους.
Σ'ένα φυσικό περιβάλλον τα φυτά και τα δέντρα μπορούν να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν χωρίς προβλήματα. Η συμβατική καλλιέργεια έχει δημιουργήσει απέραντες εκτάσεις νεκρής γης. Σε μία νεκρή γη λογικό είναι να μην έχει υγεία ένα φυτό.Δεν μπορεί ούτε καν να τροφοδοτηθεί με τα απαραίτητα συστατικά όσα λιπάσματα κι αν του βάλεις. Είναι σαν να ζούμε εμείς μόνο με συμπληρώματα διατροφής.Όσα και να πέρναμε πάλι δεν θα είχαμε υγεία. Τα είδη που καλλιεργούνται με φυσικές μεθόδους έχουν πολύ περισσότερες βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά. Το χώμα έχει πλήθος μικροοργανισμών που δημιουργούν ένα ισοροπημένο οικοσύστημα. Έχει τα κόκκινα σκουλίκια που τρώνε το χώμα και το απορίπτουν με ένζυμα. Είναι μία μόνιμη τροφοδοσία του εδάφους με ουσίες. Οι πασχαλίτσες τρώνε τις ψείρες, τα πουλιά τρώνε τα ανεπιθύμητα σκουλίκια του εδάφους κ.ο.κ.
Τα φυτά δεν χρειάζονται μόνο τροφή και νερό, χρειάζονται και αγάπη.Μόνο στη βιολογική καλλιέργεια τους δίνεται αυτή η δυνατότητα. Γιατί τι αγάπη να δώσει η συμβατική καλλιέργεια πάνω από το τρακτέρ και με τον ψεκαστήρα με το δηλητήριο; Εκείνη την ώρα και ο αγρότης που ψεκάζει νοιώθει ασφυκτικά και περιμένει σαν από αγγαρία να τελειώσει αυτή τη βαρετή και βρώμικη δουλειά.
Στην βιοκαλλιέργεια όλα αντιμετωπίζονται με φυσικές μεθόδους, φιλικές προς το περιβάλλον, χωρίς να μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας.

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ


 Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες
Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: "Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα."

Και είπε ο Θεός: " Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια."

Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: "Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο."

"Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα," είπε ο Θεός. "Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες."

"Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;" ρώτησε ο άγγελος. 


Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. "Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, "Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;" όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, "Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ," χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.



"Κύριε," είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, "Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.".

"Δεν μπορώ," είπε ο Θεός. "Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξι ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους."

Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. "Είναι πολύ απαλή," αναστέναξε."

"Αλλά και πολύ σκληρή!" είπε ο Θεός με έμφαση. "Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα."

"Μπορεί να σκέφτεται;"

"Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει," είπε ο Δημιουργός.

Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της  άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. "Εδώ υπάρχει μια διαρροή," είπε. "Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο."

http://www.youtube.com/watch?v=Rym3GCIlMUA

"Δεν είναι διαρροή," είπε ο Θεός. "Είναι ένα δάκρυ."

"Και σε τι χρησιμεύει;"

"Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια."

"Είστε μεγαλοφυΐα," είπε ο άγγελος.

Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, "Δεν το έβαλα εγώ εκεί."