Ο Κλεισθένης θεμελιώνει τη δημοκρατία

http://www.atheo.gr/14-o-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF/

Οι ΦΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ «ΦΥΛΩΝ» ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΓΗ
Στον χάρτη σημειώνονται πολλοί δήμοι. Η διακεκομμένη γραμμή ορίζει τα πιθανά όρια των τριττύων, ενώ οι αριθμοί αντιστοιχούν στις δέκα φυλές του Κλεισθένη.
Χριστόπουλος, Γ. (εκδ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. Γ1′: Κλασσικός Ελληνισμός, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1972, σ. 83. © Εκδοτική Αθηνών.
Αρχικά, προ του Κλεισθένη, οι φυλές ήταν τέσσερις, οι εξής:
1. Αιγικορίς
2. Οπλιτίς
3. Γελεοντίς και
4. Αργαδίς
Ο Κλεισθένης τις αντικατέστησε με δέκα φυλές, που είναι οι ακόλουθες:
1. Ερεχθηίς
2. Αιγηίς
3. Πανδιονίς
4. Λεοντίς
5. Ακαμαντίς
6. Οινηίς
7. Κεκροπίς
8. Ιπποθοωντίς
9. Αιαντίς και
10. Αντιοχίς
Κάθε φυλή απαρτιζόταν από 10 δήμους.
Οι φυλές που δημιούργησε ο Κλεισθένης ήταν τεχνητές διαιρέσεις που τους δόθηκαν τα ονόματα κάποιων εξεχουσών προσωπικοτήτων και είχαν συμβολικό χαρακτήρα, με σκοπό να εντάξουν τους κατοίκους της αττικής σε μια νέα κατηγοριοποίηση και να τους δώσουν μια νέα ταυτότητα, ένα νέο αίσθημα του «ημείς» και του «ανήκειν» που θα τους απομάκρυνε από τις παλιές κατηγοριοποιήσεις και διακρίσεις που προκαλούσαν διενέξεις. Δεν έχει τόσο σημασία η γνώση των ονομάτων των φυλών αλλά η επίγνωση του ότι ήταν τεχνητά δημιουργήματα που έγιναν για να αποσβέσουν τις διακρίσεις και να αποσοβήσουν τις συγκρούσεις ανάμεσα στις τάξεις των πολιτών της Αρχαίας Αθήναςπου συνεχιζόταν και μετά την θεσμοθεσία του Σόλωνα.
Στην Αρχαία Αθήνα υπήρχαν πολλών ειδών διακρίσεις που δημιουργούσαν εντάσεις και καταλυτικές για την συνοχή του κράτους στάσεις Η διάκριση μεταξύ πλουσίων και πτωχών, ευγενών και δήμου, μορφοποιούταν με τις ακόλουθες επί μέρους διακρίσεις:
Α) Κατ’ αρχήν υπήρχαν τα γένη ή οίκοι, σόια ή φάρες θα τα λέγαμε σήμερα, όπως των Αλκμεωνιδών, των Ασκληπιάδων, των Πεισιστρατιδών, κλπ, κλπ… Τα γένη τα συνέδεε εξ αίματος συγγένεια και είχαν μεταξύ τους πολλές φορές προαιώνιες αντιθέσεις.
Β) Μια άλλη σοβαρή διάκριση ήταν αυτή μεταξύ Παράλιων, Μεσογείων ή Πεδινών και Διακρίων (Ορεινών) κατοίκων της Αττικής (Αριστοτέλους «Αθηναίων Πολιτεία», ΧΙΙΙ, 4)
Γ) Υπήρχε επίσης η διάκριση μεταξύ ευπατριδών, αγροτών και τεχνιτών
Δ) Μια νομοθετημένη διάκριση ήταν αυτή των εισοδηματικών τάξεων που ήταν:
1. Η τάξη των Πεντακοσιομέδιμων
2. Η τάξη των Ιππέων (τριακοσιομέδιμνοι)
3. Η τάξη των Ζευγιτών (διακοσιομέδιμνοι) και
4. Η τάξη των Θητών (που ήταν οι χωρίς περιουσία, οι προλετάριοι όπως θα λέγαμε σήμερα. Η τάξη των Θητών απέκτησε κύρος – και αυτό ενδυνάμωσε την Δημοκρατία – μετά την Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ήταν οι Θήτες που υπηρετώντας την θητεία τους ως κωπηλάτες των τρομερών τριήρεων συνέβαλαν κατά τρόπο κρίσιμο στην καταναυμάχηση του Περσικού Στόλου).
.
Όλες αυτές τις πολλαπλές και αλληλεπάλληλες αντιθέσεις προσπάθησε να εξουδετερώσει ο μέγας Κλεισθένης ιδρύοντας της τεχνητές «φυλές» που αν δούμε στον παρατιθέμενο χάρτη τις είχε κατακερματίσει και ενσπείρει διαμοιράζοντας τις σε όλη την Αττική Γη για να δώσει ένα τέλος στο καθεστώς των συγκρούσεων που μάστιζε την Αθήνα. Και φαίνεται ότι πέτυχε αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα.
Αυτό κάνουν οι μεγαλοφυΐες, φέρνουν την λύση εκεί που αυτή φαίνεται ανέφικτη.